Koncert odbędzie się w ramach 24. Międzynarodowego Festiwalu "Nova Muzyka i Architektura" - Toruń / Kujawsko - Pomorskie 2020.

Wystąpią:

• Anna Lichorowicz - sopran
• Jacek Jaskuła - baryton
• Toruńska Orkiestra Symfoniczna
• Dainius Pavilionis (Litwa) – dyrygent
• Jerzy Snakowski - prowadzenie

W programie:

• W. A. Mozart – Uwertura do opery Wesele Figara
• W. A. Mozart – Aria Don Giovaniego Fin ch'han dal vino z opery Don Giovanni
• G Puccini – Aria Lauretty O mio Babbino caro z opery Gianni Schicchi
• G. Rossini – Aria Figara Largo al factotum z opery Cyrulik Sewilski
• G. Verdi – Uwertura do opery Moc przeznaczenia
• G. Verdi – Aria Violetty É strano Sempre libera opery La Traviatta
• G. Verdi – Duet Violetty i Germonta z opery La Traviatta
• M. Glinka – Uwertura do opery Rusłan i Ludmiła
• A. Dvorak – Aria Rusałki Pieśń do księżyca z opery Rusałka
• B. Dvarionas – Marzenie
• G. Puccini – Aria Musetty Quando m‘en vo‘ soletta z opery La Boheme
• P. Mascagni – Intermezzo do opery Rycerskość wieśniacza
• G. Bizet – Aria Eskamilia z opery Carmen
• G. Bizet – Uwertura do opery Carmen

Czas trwania koncertu - ok. 90 min.

Historię opery postrzegać można z perspektywy konfliktu pomiędzy słowem a muzyką. Genetycznie opera skazana na wirtuozerię powinna być również dramatem, teatrem, a ten żywi się innymi prawidłami niż muzyka. Dramaturgia muzyczna często nie idzie w parze z dramaturgią teatralną, a popisy wokalne narzucone przez styl bel canto zaprzepaszczają zrozumiałość słowa, czyniąc fabułę niezrozumiałą lub/i trywialną. Lecz historię opery współtworzyło dwóch geniuszy, sprzęgających w cudowną jedność  muzykę i słowo, łączących zmysł muzyczny i teatralny. Pierwszym z nich był Wolfgang Amadeusz Mozart. Jego Wesele Figara to arcydzieło. Trudno znaleźć w operowym teatrze komediowym drugie takie arcydzieło o dynamicznej, klarownie zarysowanej akcji i energetycznej muzyce. Wesele Figara stanowi prawdziwą „galerię postaci” jednak nie tych skrojonych na tradycyjną modłę opery buffa. Te postacie to „ludzie z krwi i kości” ze swoimi wadami, przywarami, zwykli, prości, autentyczni.  Sławomir Pietras pisał: „Już pierwsze takty uwertury do tej popularnej opery Mozarta jasno mówią, że czeka nas przednia zabawa. Później, przez cztery akty, muzyka pulsuje niczym najlepszy francuski szampan, a komediowe sytuacje zmieniają się jak w kalejdoskopie”.

Drugim fenomenem teatralnym na niwie opery był Giuseppe Verdi. Główne role w jego Rigolettcie, co zauważył Piotr Kamiński, oczarowały wiele pokoleń śpiewaków: „Gilda łączy niewinność, czystość i szlachetny heroizm bez cienia sentymentalizmu (…), Rigoletto zaś to kamień probierczy verdiowskiego barytona, to zarazem wyrazista, «realistyczna» deklamacja w numerach solowych, a w trzech duetach z Gildą – belliniowskie bel canto, najwyższy kunszt barwy, dynamiki i subtelnej frazy”. Verdi rozpoczął w muzyce nurt werystyczny, w założenia którego wpisują się prawda, prostota i naturalność. Jego reprezentantami byli również: Ruggiero Leoncavallo (Pajace), Giacomo Puccini (Cyganeria), Pietro Mascagni (Rycerskość wieśniacza). We Francji  nurt muzycznego naturalizmu reprezentuje Carmen Georga Bizeta będąca zdaniem Friedricha Nietzschego swoistym antidotum na dramaty wagnerowskie.

dr Aneta Derkowska - muzykolog

W koncercie nie jest przewidziana przerwa.

Wydarzenie odbędzie się zgodnie z aktualnymi zaleceniami i wytycznymi.

Prosimy o zapoznanie się i przestrzeganie zasad zgodnych z WYTYCZNYMI DLA UCZESTNIKÓW KONCERTÓW TOS W ZWIĄZKU Z TRWAJĄCĄ PANDEMIĄ COVID-19 oraz wypełnienie oświadczenia, które należy przekazać obsłudze wraz z biletem w dniu koncertu.

Anna Lichorowicz - sopran.
Doktor sztuki. Solistka Opery Wrocławskiej.
Edukacje muzyczną rozpoczęła nauką gry na skrzypcach w PSM I st. im St. Wiechowicza w Krakowie i kontynuowała w PSM II st. im Wł. Żeleńskiego w Krakowie. Jest absolwentką Wydziału Wokalno – Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie. Dyplom z wynikiem celującym otrzymała w klasie śpiewu solowego mgr Barbary Niewiadomskiej (2007). Stopień doktora sztuki nadano jej w roku 2018. Laureatka Grand Prix konkursu wokalnego Międzynarodowego Festiwalu Oper Oder Spree w Niemczech. Stypendystka Vice-Prezydenta Brandenburgii Jörga Schönbohma oraz Ministra Kultury, Badań i Nauki. Z nominacji Stowarzyszeń Twórców na wniosek Polskiego Towarzystwa Estradowego „Polest” uhonorowana Nagrodą Artystyczną Polskiej Estrady - Statuetką Prometeusza za osiągnięcia artystyczne i twórcze.  Była zaangażowana w legendarnym teatrze operowym Teatro Alla Scala w Mediolanie jako cover słynnej superdivy Anny Netrebko w realizacji otwierającej sezon - premierze opery „Joanna d'Arc” G. Verdiego pod batutą znakomitego Maestro Ricchardo Chailly. Obecnie jest solistką Opery Wrocławskiej, w której zadebiutowała podczas Festiwalu Polskiej Opery Współczesnej rolą Roksany z Króla Rogera Szymanowskiego. Pierwszą premierą z jej udziałem była Kobieta bez cienia Ryszarda Straussa, w której śpiewała tytułową rolę Cesarzowej, stając się pierwszą i jedyną polską wykonawczynią tej monumentalnej partii. Dla wielkiej widowni debiutowała na wrocławskim Stadionie Olimpijskim podczas premiery megawidowiska Turandot Pucciniego. Za prezentowaną wtedy partię Liu, zdobyła uznanie krytyki oraz aplauz publiczności. Znaczącym osiągnięciem twórczym w dorobku artystycznym była rola Joanny w premierze Joanny d'Arc Verdiego. Powodzeniem zakończył się także udział w premierze superwidowiska Kniaź Igor Borodina (rola księżnej Jarosławny) we wrocławskiej Hali Stulecia. Sukcesem okazały się także kolejne premiery z solowym udziałem artystki. Potwierdzając zdobyte wcześniej uznanie krytyki tworzyła bardzo dobrze oceniane kreacje pierwszoplanowych heroin w znanych dziełach operowych: Pajace Leoncavallo (Nedda), Traviata Verdiego (Violetta). Za ważne dokonanie w karierze artystycznej uważa swoją pierwszą wagnerowską rolę Senty z Holendra tułacza Wagnera, którą śpiewała podczas premiery plenerowego megawidowiska na wodzie (Pergola i Fontanna Wrocławska). Kreacja została bardzo przychylnie przyjętą przez publiczność i krytykę, a także zaowocowała zaproszeniem zespołu Opery Wrocławskiej na estoński festiwal muzyczny Saaremaa Opera Festival 2016. W grudniu 2015 zadebiutowała w roli Cio-Cio-San, tytułowej bohaterki opery „Madame Butterfly” G. Pucciniego. Miała wtedy okazję wziąć udział w premierze przygotowanej przez słynnego reżysera Gancarlo del Monaco, śpiewając u boku znanego amerykańskiego solisty Metropolitan Opera – Jamesa Valentiego. Kolejne premiery owocowały dobrą krytyką oraz ustawicznym wzbogacaniem repertuaru artystki o role wielkich heroin operowych, tj.: Lady Macbeth („Macbeth” G. Verdi), Floria Tosca („Tosca” G.Puccini), Leonora („Trubadur” G. Verdi), Leonora („Fidelio” L. van Beethoven), Leonora („Oberto” G. Verdi). Wykonała  premierę megawidowiska plenerowego Opery Wrocławskiej „Nabucco” G. Verdiego w partii Abigaille, a grudniu 2018 zadebiutowała rolą Halki St. Moniuszki w ramach premiery dzieła w projekcie artystycznym Rok Polski w duchu idei "Niepodległa dla wszystkich".
Gościła na zagranicznych festiwalach operowych w Niemczech: Festiwal Letni w Xanten (G. Puccini „Turnadot” – Liu), Festiwal Oper Oder Spree ( W. A. Mozart „Uprowadzenie z seraju” – Konstancja), w Luksemburgu: Festival de Wiltz (G.Puccini „Turandot” – Liu), we Włoszech: I Giorni Della Lirica (G. Donizetti „Napój miłosny”– Adina) oraz w Estonii: Saaremaa Opera Festival (K.Szymanowski „Król Roger” – Roksana. Koncertowała w wielu krajach europejskich, a także w USA i Kanadzie. Rok 2020 rozpoczęła trasą koncertową w Japonii.
Na scenie wykreowała ponad dwadzieścia pierwszoplanowych ról ( m.in.: Cesarzowa, Senta, Abigaille, Lady Macbeth, Cio-Cio-San, Floria Tosca, Leonora (Trubadur, Fidelio, Oberto), Desdemona, Violetta, Halka, Jaonna d'Arc, Rozalinda, Liu, Mimi, Roksana, Hagith, Nedda, Konstancja, Adina, Leila, Zofia, Zaide, Madame Herz, Flora, Józefa, Siostra Paskalina) oraz kilka mniejszych (Giulietta, Bessie, Cajtla, Amor, Zaczarowane Dziewczę Klingsora). W dorobku pracy solistycznej artystka posiada ponad 400 przedstawień scenicznych i około 500 wystąpień koncertowych.

Jacek Jaskuła - solista opey wrocławskiej. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną we Wrocławiu. Był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Laureat nagrody Yamaha Music Foundation of Europe oraz konkursów wokalnych: I nagrody – Bratysława, II nagrody – Duszniki Zdrój oraz konkursu Polskiej Pieśni Artystycznej – Warszawa. Uzyskał tytuł doktora sztuk muzycznych. Występował z orkiestrami Filharmonii Opolskiej, Sudeckiej, Jeleniogórskiej, Kaliskiej, Wrocławskiej, Szczecińskiej, a także z Toruńską i Śląską Orkiestrą Kameralną, bytomską „Camerata Impuls”, „Capella Cracoviensis”, i „Al Ayre espanol” . Z Elbland Philharmonie Sachsen wykonał oratorium Messias (Händel) i Christus (Liszt).  Z Neue Lausitzer Philharmonie śpiewał w Trostgedicht nach Martin Opitz,  Paderewski  Symphony Orchestra Chicago. Występował również z recitalami wokalnymi na Festiwalu Chopinowskim – Duszniki Zdrój, Brawo Maestro – centrum Paderewskiego , Millenium Music Foundation – Calgary, z recitalem pieśni Chopinowskich na Majorce, Ibizie,   z cyklem koncertów w Australii  na festiwalach : Wiltz ( Luxemburg ) Regensburg, Xanten ( Niemcy ). Jest solistą Opery Wrocławskiej, w której debiutował partią Hrabiego Almaviva w Weselu Figara W.A. Mozarta . Zopera Wrocławską odbył liczne tournée : Francja, Włochy Niemcy i Wielka Brytania Bierze udział także przedstawieniach: Czarodziejski flet – Papageno; Cosi fan tutte – Guglielmo; Cyrulik sewilski – Figaro; Cyganeria – Marcello, Straszny dwór – Maciej; Halka – Janusz; Carmina Burana – Poeta; Zemsta nietoperza – Falke; Ester – Achaszwerosz, Wolny Strzelec – Kilian, Carmen – Escamillo, Napój miłosny – Belcore,  Anioły w Ameryce – Joseph Pitt , Rycerskość Wieśniacza – Alfio, Lucja z Lammermoor – lord Aschton , Madame Batterflay - Scharpless , Eugeniusz Oniegin – Oniegin, Fidelio – Pizzaro, Das Liebesverbot – Friedrich, Orfeusz i  Eurydyka – Orfeusz. Występował pod batutami takich dyrygentów jak: Marcin Nałęcz-Niesiołowski,  Ewa Michnik, Tadeusz Wojciechowski Tomasz Szreder, Tadeusz Zathey, Andrzej Straszyński, Peter Fanger, Edwardo Lopez Banzo, Alan Urbanek, Friedemann Bohme, Janusz Powolny, Christof Escher, Herbert Manfred Hoffmann, Ruben Silva, Józef Wiłkomirski, Andrzej Kosendiak, Marek Tracz, Marek Pijarowski, Jerzy Salwarowski, Czesław Grabowski, Jan W. Hawel, Małgorzata Kaniowska, Iwona Sowińska, Łukasz Borowicz, Tadeusz Strugała, Will Crutchifield, Francesco Botigliero, Jose Maria Florencio, Andreas Spering , Kaspar Zehnder, Marzena Diakun, Basem Akiki., Tomasz Tokarczyk, Sławomir Chrzanowski. Śpiewał w Teatrze Wielkim w Warszawie . Współpracował z Neues Musiktheater w Weimarze wykonując partię Figara w operze „Cyrulik sewilski” G. Rossiniego. w Operze w Bilbao (Hiszpania) jako Guglielmo (Cosi fan tutte). Wystepował na scenie Opera Nova w Bydgoszczy,  Opery Bałtyckiej w Gdańsku,   Opery Śląskiej w Bytomiu, Opery Krakowskiej. Odznaczony Brązowym Krzyżem zasługi nadanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej oraz medalem „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia” nadanym przez Prezydenta Wrocławia.