Katarzyna Dondalska należy do grona najwybitniejszych wirtuozów sopranowej techniki koloraturowej we współczesnej wokalistyce. Wielka śpiewaczka operowa Barbara Bonney, w wywiadzie udzielonym dla Telewizji BBC podczas Cardiff Singer of the World Festival, po wysłuchaniu śpiewu polskiej artystki, nazwała ją „Ósmym Cudem Świata". Trudno się dziwić takiemu entuzjazmowi – ktokolwiek chociaż raz usłyszy ten piękny, zmysłowy głos, fenomenalną technikę a nade wszystko swobodę w poruszaniu się w stratosferycznych przestrzeniach sopranu, będzie przekonany o słuszności tego stwierdzenia i autentycznego zachwytu wypowiadającej te słowa. 

Katarzyna Dondalska jest kontynuatorką tradycji poruszania się po wokalnej stratosferze, wyznaczonych przez legendarne soprany koloraturowe, wśród których przede wszystkim należy wymienić Ernę Sack, Mado Robin oraz najbardziej fascynującą Bognę Sokorską. 

Katarzyna Dondalska rozpoczęła swoją edukację muzyczną w wieku 5 lat. Podtrzymując rodzinną tradycję grała na skrzypcach. Zainteresowanie śpiewem pojawiło się z czasem i zaowocowało rozpoczęciem nauki pod kierunkiem Haliny Mickiewiczówny (pierwszej uczennicy wielkiej Ady Sari) w gdańskiej Akademii Muzycznej. Po roku studiów w Gdańsku na Wydziałach Instrumentalnym i Wokalno-Aktorskim, Katarzyna Dondalska kontynuowała je w Niemczech w Staatliche Hochschule für Musik Würzburg. Studia ukończyła uzyskując dyplom instrumentalny (skrzypce) oraz wokalny z wyróżnieniem w klasie mistrzowskiej. Jest finalistką i laureatką znanych międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in. Internationaler Musikwettbewerb der ARD, Cardiff Singer of the World Festival, Koloratur-Gesangswettbewerb Sylvia Geszty w Luxemburgu. W 2011 r. otrzymała stopień doktora w dziedzinie sztuk muzycznych, dyscyplinie artystycznej wokalistyka przyznany przez Radę Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Do jej znaczących ról należą: Królowa Nocy w Czarodziejskim flecie oraz Konstancja w Uprowadzeniu z seraju, Zerbinetta w Ariadnie na Naxos, Olimpia w Opowieściach Hoffmanna, Rozyna w Cyruliku sewilskim, tytułowa partia w operze Słowik I. Strawińskiego czy W. Braunfelsa. Wszystkie te partie kreowała na wielkich scenach operowych na świecie: Grand Opera Houston, Welsh National Opera Cardiff, Korean National Opera Seoul, Teatro Colon Buenos Aires, Teatro Lirico di Cagliari, Nationaltheater Mannheim, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie.

Występowała na estradach znaczących sal koncertowych: New York Avery Fisher Concert Hall, Disney Concert Hall Los Angeles, Washington John F. Kennedy Center for the Performing Arts, Chicago Music Hall, John Bassett Theatre Toronto, Philadelphia Verizon Hall/The Kimmel Center, Copley Symphony Hall/San Diego, Paramount Theater/Seattle, Orpheum Theater/Vancouver, Royal Theater/Victoria, Salle Wilfrid-Pelletier/Montreal, National Arts Centre/Ottawa, Winspear Centre Edmonton, Jack Singer Concert Hall Calgary, Tonhalle Düsseldorf, Fruchthalle Kaiserslautern, Friedrichstadtpalast Berlin, Schloss Benrath Düsseldorf, Konzerthaus Stockholm, DR Koncerthuset Kopenhagen, Königin-Elisabeth-Saal/Antwerpia, Alte Oper Frankfurt, Kölner Philharmonie, Philharmonie Berlin, Carl-Orff-Saal am Gasteig München czy Konzerthaus am Gendarmenmarkt Berlin. Współpracowała ze znakomitymi orkiestrami: Royal Philharmonic Orchestra Liverpool, San Diego Symphony Orchestra, WDR Rundfunkorchester Köln, NDR Rundfunksinfonieorchester Hannover, Deutsches Filmorchester Babelsberg, BBC Orchestra London, Bruckner-Symphonieorchester Linz, Tonhalle Zürich, Auditorio Nacional de Música Madrid . Śpiewała pod batutą wybitnych dyrygentów: Wasilij Petrenko, Dennis Russell Davies, Roberto Abbado, Carlo Rizzi, Peter Falk, Michael Jurowski, Theodor Guschlbauer, Peter Guth, Klaus Arp, Philip Ellis, Richard Armstrong, Ira Levin, Hans Graf, Howard Griffiths, Marko Letonja, Gabriele Ferro, Grzegorz Nowak, Michał Dworzyński Marek Pijarowski, Mirosław Jacek Błaszczyk, Antony Hermus, Victor Pablo Pérez, Modestas Pitrénas.

Jej nazwisko pojawiało się na afiszach obok tak wielkich, światowego formatu artystów, jak Edita Gruberowa, Wiesław Ochman, Francisco Araiza, Elmar Gunsch, Günter Wewel, Gunter Emmerlich, Barbara Bonney, Pete York, Paul Esswood, Lanze Ryan, Stefan Pop, Desiree Rancatore, Dmitry Korchak, Anna Maria Kaufmann, Katherine Merling, Hanno Müller-Brachmann, Anna Goryachov, Sebastian Reinthaller, Tom Allen, Markus Werba, Diana Damrau, Maciej Pikulski, Madeleine Wehle, Brigitte Mira, Ingrid Surgenor, Ingrid Kreuder, Stefan Johannes Walter, Daniele Abbado, Bogusław Kaczyński, Alexander Petrov, Lesley Garrett, Ute Lemper, Till Brönner, Klaus Hoffmann, Joja Wendt, Gregory Peck czy Chris de Burgh. Jako pierwsza dokonała nagrań arii Karla Dittersa von Dittersdorf oraz pieśni religijnych Ottona Mieczysława Żukowskiego.

Katarzyna Dondalska została wyróżniona nagrodą „Ikony Warmii i Mazur 2018" przez Prezydenta Miasta Olsztyna Piotra Grzymowicza oraz Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego Gustawa Marka Brzezina za wybitne osiągnięcia artystyczne w kraju i na świecie. Artystka brała udział w nagraniu 13 płyt w wydawnictwie Acte Préalable oraz innych m.in. Musicon, Telos- Naxos Niemcy, Naxos Austria .
 
W roku 2020 otrzymał Złotą Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego.

W roku 2015 uzyskała stopień doktora habilitowanego sztuki muzycznej, od października 2015 r. pełni funkcję profesora nadzwyczajnego w Akademii Sztuki w Szczecinie.

W lutym 2021 r. otrzymała tytuł Profesora Sztuk Muzycznych od Prezydenta Polski.

W roku 2021 Katarzyna Dondalska została laureatką Zachodniopomorskich Nobli w dziedzinie nauk artystycznych